کد مطلب:119274 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:151

شاهد كل الجمال ایزد یكتا علیست
پرتو اشراق آن پیدای ناپیدا علیست

معنی فرقان، فروغ ملك جان، فخر جهان
شاهد ایمان شه امكان مه بطحا علیست

سر مطلق، والی حق، پیشوای ما خلق
كاشف اسرار قرآن راز ما اوحی علیست

بلبل گویای اسرار گلستان وجود
سر سبحان، راز ایمان، رمز او ادنی علیست

بر همه خوبان عالم قبله گاه رحمت اوست
جمله پاكان جهان را سرور و مولی علیست

در صف احزاب میر و بر همه امت امام
نزد خاصان «كان عهدالله مسئولا» علیست

تكیه گاه وی سریر هل اتی در قرب دوست
زانكه در حب خدا آن فرد بی همتا علیست

بر سر از سلطان عزت یافت تاج انما
آری ایمان را نگهبان در صف هیجا علیست

نزد دانا باطن «انا هدیناه السبیل[1].
پیش اهل دل بهشت و كوثر و طوبی علیست

آدم و نوح و خلیل و یوسف و یعقوب و هود
صالح و شیث و شعیب و موسی و عیسی علیست

در كتاب آفرینش سوره ی توحید عشق
در حساب اهل بینش عروه الوثقی علیست

[صفحه 262]

آنكه بذر معرفت در مزرع دل ها فشاند
از لسان الله ناطق منطق گویا علیست

در لب عیسی دم جان بخش و در طور كلیم
شعله «انی انا الله»[2] و ید بیضا علیست

از همه خاصان حق آنكس كه بنماید به صدق
امتثال «سبح اسم ربك الاعلی»[3] علیست

در عروج عشق و معراج نبوت همسفر
با همایون شاه سبحان الذی اسری[4] علیست

آن كه عالم را بیاراید بزیب عدل و داد
بشكند بازار جور قیصر و كسری علیست

هل اتی قدر و سلونی علم و لاهوتی مقام
ملك دین را تاجدار لا فتی الا، علیست

صاحب سر ولایت درگه علم نبی

باب سبطین رسول و همسر زهرا علیست

كشور الیوم اكملت لكم[5] را شهریار
بر سریر ما عبدتك[6] شاه بی همتا علیست

معنی نور علی نور است قلب مرتضی
صورت زیبای عالم را بهین معنا علیست

آن یدالله صولتی كز دست قدرت برنهاد
بر سر اولاد آدم تاج كرمنا[7] علیست

[صفحه 263]

آنكه سازد عشق و مشتاقی او بر حسن دوست
عارفان را فارغ از دنیا و از عقبا علیست

آنكه در هفت آسمان زد پرتو مهرش علم
زان فروزان گشت خورشید و مه و جوزا علیست

در ثنای شه «الهی» گفت با روح القدس
شاهد كل الجمال ایزد یكتا علیست[8].

«مهدی الهی قمشه ای»

[صفحه 264]

صفحه 262، 263، 264.

1. اشاره به آیه ی 3 از سوره ی دهر است كه خداوند می فرماید: ما آدمی را راه نمودیم، یا سپاسگذار است یا ناسپاس.
2. اشاره به آیه ی 30 از سوره ی قصص است كه خداوند موسی را خطاب فرمود: منم پروردگار جهانیان.
3. اشاره به آیه ی 1 از سوره ی اعلی است كه می فرماید: نام خدای برتر خود را به پاكی بستای.
4. اشاره به آیه ی 1 از سوره ی اسراء است كه مربوط به معراج رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم است.
5. اشاره به آیه ی پنجم از سوره ی مائده است كه در روز غدیر و ولایت امام علی علیه السلام كه سبب اكمال دین گردید.
6. اشاره به سخن امام است كه فرمود: خداوندا! من تو را به طمع بهشت یا بیم از دوزخ پرستش نمی كنم، تو را می پرستم، از آن رو كه شایسته ی پرستشی.
7. اشاره به آیه ی 7 از سوره ی اسراء است كه خداوند فرمود: ما فرزندان آدم را گرامی داشتیم.
8. كلیات دیوان حكیم الهی قمشه ای، ص 314.